Het echte verhaal van één van de weinige vrouwen die kon ontsnappen uit het concentratiekamp van Ravensbruck tijdens WOII.
Ravensbrück, zo'n 120 kilometer ten noorden van Berlijn, was tot 1945 het enige grote concentratiekamp op Duitse bodem waar hoofdzakelijk vrouwen waren geïnterneerd. Het waren vooral 'politieke gevangenen', verzetsvrouwen dus, hoewel er in het begin ook afdelingen joodse gevangenen en sinti/roma waren.
Tussen 1939 en 1945 waren in Ravensbrück in totaal zo'n 132.000 vrouwen en kinderen, 20.000 mannen en 1000 vrouwelijke minderjarigen gedetineerd. Zij vertegenwoordigden meer dan 40 nationaliteiten.
"Ze schoten de vrouwen niet dood. We zouden sterven van ellende, honger en uitputting…"
Het sterftecijfer in Ravensbrück was net als in andere kampen schrikbarend. Tienduizenden werden vermoord of stierven door ziekte, honger of medische experimenten.
Na de bouw van een gaskamer aan het eind van 1944, vergaste de SS nog tussen de vijf en zesduizend gevangenen; daarmee was Ravensbrück dus letterlijk een vernietigingskamp geworden. Ook werden talloze vrouwen overgeplaatst naar andere concentratiekampen waar ze de dood vonden.
Het is tot op heden onbekend of er nog andere vrouwen konden ontsnappen uit dit kamp…
"Aan het eind van mijn leven gekomen doe ik nu het verhaal van hoe ik als een van de weinigen kon ontsnappen uit het concentratiekamp van Ravensbrück Mijn verhaal, 80 jaar na de feiten."
Ouvrage Néerlandais, flamand
Se connecter
Mon compte